.::HIJRON AZOBI::..


Ismoilshox 50 yoshga to'lishi munosabati bilan o'z navkarlari bilan bir necha kunga ovga chiqdi. O'ng tomonida ishonchi navkarlaridan biri
Sherabek, chap tarafida yaqindagini otasi istefoga chiqgandan keyin ananalarga muofiq o'rnini meros qilib olgan yoshgina yigit borardi. Bu yigit Fahriddin o'zi istamagan, aslo hohlamagan lavozimda ishlashga majbur. Hali birorta ishni qilmagan bo'lsaham, negadur otasini hizmati tufaylimi Ismoilshox uni o'ziga yaqin bilib yonida olib yuribdi...

Ismoilshox kechga yaqin bir chekka qishloq yaqinida chodir tiklashga amir qildi. Keyin ovlangan o'ljalarni olovda pishirib, may bilan yeb ichishdi. Hammalari sarxush shox, navkarlar, xizmatkorlar faqatgina Faxriddin hushyor. Erta tong qolganlar yana ov taraddudini ko'rishmoqda. Fahiriddin shohni ichishi uchun bulog' suvi olib kelish uchun otini egarladi. Hamma juft juft bo'lib atrofga yoyildilar. Fahriddin toza suv izlab bir o'zi qishloq tarafga ketti. Otini sug'orish maqsadida suv bo'yiga borayotgan edi. Uzuqdan oppoq ko'ylak kiygan ayolga ko'zi tushdi. O'sha ayol suv bo'yida o'sgan majnuntol tagida hayol surib o'tirardi. Faxriddin otini yetaklab u ayol tarafga asta yaqinlashdi. Yaqin kelganda bu oppoq harir ko'ylakdagi go'zal qiz ekanini ko'rdi...

Notanish ot yetaklagan kishini ko'rgan qiz cho'chib ketdi. Yuzini oq to'r-pardasi bilan berkitib, o'zini notanish kimsadan nari oldi. Fahriddin qizni cho'chitib yuborganini sezib:
- Qo'rqma mendan pariy qiz, aslo ozor bermagayman! -dedi hijolat tortib. Muloyim yumshoq momilani eshitgan qiz ortiga o'girildi. Qarshisida turgan kelishgan norg'il yigitni ko'rib bey ehtiyor jilmaydi va ko'ksiga qo'lini qo'yib salom berdi so'ng:
- O'zingizga yo'l bo'lsin er yigit?
- Zilol suv izlab chiqgan erdim pariy qiz!
- Ortimdan yuring, shu yaqin yerda buloq bor, sizni boshlab borgum! -dedi qiz. Fahriddin qizga yaqin keldi va qizni yaqindan ko'rdi. Ko'zlari chaqmoqday, kiprichlarini tez tez pippiratar, xusnini tariflashga til ojiz. Qizni yoqtirib qolganini yuragidagi dukurlash unga ayon qildi. Qizdaham shu alomatlar paydo bo'lgandi. Yigitni o'ziga yaqin olib yuzidagi to'r pardani oldi. Qanday oyjamol qiz, bey ihtiyor ikki yosh bir birlariga jilmayib qaradilar. Qiz kaftini yoyib yo'lga ishora qildi va:
- Usti boshingizdan shoximizni navkarlari bo'lsangiz kerak? -dedi.
- Topdingiz fahmingizga tasanno! -dedi.

Shu tariqa yo'l bo'yi suxbatlashib bulog' boshiga keldilar. Fahriddin meshiga suv to'ldirar ekan qizdan ko'z usmasdi.
- Nigohingiz juday o'tkir ekan? -dedi qiz yuzini pardasi bilan berkitib.
- Aff eting pariy qiz odobsizlig'im uchun! -deb uzur so'radi va suvga to'ldirilgan meshni otini egariga ildi.
- Pariy qiz ruhsat eting kuzatib qo'yay?
- Marhamatingiz uchun tashakkeur! Men shu yaqin orada turaman o'zim yetib olurman. Siz muhtaram shoximizni yolg'iz qo'ymay oldilariga boring! -dedi qiz.
- Aff eting pariy qiz ismingizni hanuz bilmayman?
- Dilorombonu! Otam isimlar Sultonahmad shu qishloq oqsoqoli!
- Dilorombonu oto onangizga ming tashakkur!
- Ne uchun muncha rahmat?
- Sizday qizni dunyo ketirganlari uchun! -dedi. Qiz uyalib yuzlarini berkitti.
- Mening ismim Fahriddin... Bey odoblig'im uchun bir qoshiq qonimdan keching... Siz ko'nglimdan joy oldingiz. Agar menda ko'nglingiz bo'lsa ertaga shu bulog' bo'yig'a keling! Kelmasangiz sizdan ginam yo'q, omon bo'ling pariy qiz! -dedida otini minib yeldir ketti...

Kuni bo'yi, kamiga tuni bilan qiz haqida o'yladi. Kelarmikin? Degan o'yda yurdi. Erta tong yana meshdagi suvni bo'shatib qishloq tarafga ketdi...

Buloq bo'yida o'tirgan qizni ko'rib, sevinchi dunyolarga sig'may ketdi...