Salim va Irinaning to’ylari bo’lganiga ikki yildan oshdi.
Shu vaqtning ichida yoshlar bir-birlarini yaqindan tanishga ulgurdilar.
Nikohning birinchi yili juda ajoyib o’tdi. Ular yangi uylarini jihozladilar.
Eng muhim va eng bo’lmag’ur narsalar haqida gaplashardilar. Kunni
do’stlar davrasida, ishda, hiyobonlarda o’tkazishar, tunni bir-birining
o’tli bag’rida qisqartirishardi.
Shu taqlid birinchi yil ham o’tdi. Ularning birgalikdagi hayotining ikkinchi
yilligi esa kutilganidan biroz boshqacharoq bo’lib chiqdi.
Ikki qalbning bir-biriga tashnaligi biroz so’ngandek, ularning bahori o’tayotgandek
edi. Shunda ular chet elga sayohatlar uyushtirdilar, turli o’yinlar o’ylab topdilar.
Oldingi tuyg’ular qayta jonlangandek bo’ldi.
Biroq bu damlar ham uzoqqa cho’zilmadi. Salim xotining o’ziga biroz sovuqroq
munosabatda bo’layotganini seza boshladi. U endi eining chaqirig’lariga kamroq
javob berar, shu bilan Salimni havotirga sola boshladi.
Biroq bir qancha vaqt o’tgach u bunga ko’nikib ham qoldi.
Ularning jinsiy hayoti tinch oqar daryo misol bir yo’lga tushib qoldi.
Haftada ikki marta, bir marta…
Salim tabiiy ehtiyojlarini qondirar, Irina esa bu vaqtda oyoqlarini keng ochgancha
xotinlik vazifasini bajarardi.
Salim birja brokeri edi. Haftada ikki marta ishga borardi. Biroq uyda qolish u uchun
haqiqiy sinovga aylangach qo’shimcha ish ham topib uyga iloji boricha kamroq
kelishga xarakat qilardi.
Albatta ularning aloqalari issiqdan iliqqa o’tganini ikki yosh tan olmasdi.
Salim oldingidek Irinani qattiq sevar, biroq uning muhabbati boshqacharoq oqimga
o’tib qolgandi. Irina esa bahtli edi.
Ularning turmushlarining uchinchi yilligida yoshlar muhabbati mevasi bo’lmish
farzand dunyoga keldi. Shunda hammasi o’zgarib ketdi. Biroq yomon tomonga.
Salimni nazdida Irina juda injiq bo’lib qolgandek edi. Sal narsaga jahli chiqib ketavarar,
Salimga baqirishni kanda qilmasdi. Eri sababini so’raganda esa hech qanday tayinli
javob ololmadi. Kunlardan bir-kun ayol ichini yordi.
-Siz boshqasini topgansiz. Ko’nglim sezayabdi. Men endi hunukman, semizman,
hoynahoy birorta hipchabelidan topgandirsizda!
Shundan so’ng Salim uni yarim soat ovutishiga to’g’ri keldi.
Kunlar shunday o’taverdi.
Yana bir yil o’tgach, Salim xotinida o’zgarishlarni seza boshladi.
U kundan-kunga yaxshilanib, yosharib borar, yuzidan nur yog’ila boshladi.
Salim yana ayolini tez-tez aylanishlarga chiqib turishini ham sezmay qolmadi.
Salim chet elda bir necha bor malaka oshirgan, to’rtta tilda gapira oladigan,
zehnda uncha-munchalardan qolishmaydigan erkak edi.
U ikki kara ikkini hisoblab, shamolning qayerdan esayotganini darrov
payqadi. Tushundiyu, bir necha tutam qora sochidan ayrildi.
Salim barcha tanishlarini ko’tarib, Irinaning bahti sababini aniqladi.
Aniqladi-yu afsus qildi. Undan ko’ra olim avzal edi.
Irina, Salimning Irinasi, uning mushukchasi, orqadan pichoq urdi.
Ma’lum bo’lishicha Irina va qandaydir erkak shundoqqina Salimning
burni ostida aloqa qilayotgan ekanlar.
-Bo’ldi qizishma,-dedi uning eng yaqin do’sti.-O’zing ham farishta emassan…
-Men boshqa masala u boshqa masala! Sen meni tushunishing kerak.!
U orqamdan pichoq urganda ham kechirar edim lekin buni kechira olmayman.
Salim honadan otilib chiqdi. Yo’l-yo’lakay to’pponchani ham qistirib olishni
unutmadi.
Aytilgan manzilga kelgach, u oyoq uchida sekin yurib ichkariga kirdi.
Karidorda unga juda tanish bo’lgan tovushni eshitdi. Yig’I tovushini.
Farzandi, dilbandining yig’isini. Bir nechaoylab tunda uyqudan ayirgan
tovushni. ..
Go’dak yig’lardi. Salim tovush chiqqan tomonga yurdi. Dahliz to’ridagi
eshik qiya ochiq edi. Salim unga mo’raladi. Mo’raladi-yu do’zaxni ko’rdi.
Uning farzandi yerda yig’lab o’tirar, Uning farishta yuzli onasi esa biroz
nariroqda turardi. Xuddi onasidan hozir tushgandek. Xudo bergan libosda…
Uning ustida o’sha… Iblisdan yomon.
Salimni jag’lari qattiq qisildi, mushtga tugulgan qo’llaridan qon qochdi.
U og’ini ochdi, biroq nafasololmay qoldi.
Bu vaqtda bola yig’lashda davom etar, ikki jazman visol onlarini uzaytirishardi.
Mashuqaning shirin iztirobga to’la ohlari honani tutib ketdi.
Salim qo’l tekkazish tugul, tovushini ko’tarishga jazm qila olmagan ayolining
begona erkakning zaxmidan oh tortishlari, uning amazonka daryolari singari
keng sabrini bir laxzada to’ldirib yubordi.
Uning qo’li beihtiyor colt tomon yugurdi. Eshikni tepib ichkariga kirdi.
U to’pponchani peshonalariga tiramaguncha, visol mayidan mast bo’lgan
gunohkorlar uning kelganini sezishmadilar.
Alfons o’lim kabi oqarib ketdi. Shu qadar qo’rqanidan ayolga kirish
tugul shimga kirmas darajada kichik bo’lib ketgan asbobini ayoldan sug’urmay,
nima qilarini bilmay turardi.
Birinchi bo’lib ayol o’ziga keldi. Erkakdan yechilib kiyimiga otildi.
-Anchadan beri birgamisanlar?-so’radi Salim erkakdan, to’pponchani peshondan
uzmasdan.
-Ikki oy bo’ldi, Tushun og’ayni bu yerda hech qanday shaxsiy narsa yo’q bu oddiy biznes,
Nonimni shundan topaman.
Salimning xotini biznes bo’lib qoldimi? Yo’q kechirib qo’yibdilar. Bunaqasi ketmaydi.
-Tushin og’ayni, bu yerda hech qanday shaxsiy narsa yo’q. Bu oddiy rashk.
Salim tepkini bosdi. Qiziganidan qizil tusga kirgan gilza coltdan otilib chiqdi.
Alfosning jonsiz tanasi yerni o’pdi.
-Narsalaringni yi’gishtir,-buyurdi Salim xotiniga.-Bu yerda ko’rganlaringni unut. Aloqalaring
to’g’risida yana kim bilar edi?
-H-hech kim,
-Yaxshi. Ikkimizni bu yerda bo’lmaganimizni kamida uch kishi tastiqlaydi. Og’zinga mahkam bo’l
Ayol javob bermadi, shunchaki bosh irg’ab qo’ya qoldi. Bolasini qo’lga olib eshikka
yetganda eri uni to’xtatdi.
-Xali senga qo’pol muomila yoqadimi? Endi o’zingdan o’pkala…